داستان، داستان عرفان، نوجوان پرانرژی و ورزشکار محله کارمندان اول است. نوجوان پرشر و شوری که سرش درد میکند برای رشته ورزشی پرتحرک رزمی. به همین دلیل از کودکی به واسطه توصیه پسر همسایه و بعدها با تشویق مربیانش درنهایت گمشدهاش را در رشته تالو پیدا میکند و از همان کودکی چنان پی این ورزش را میگیرد که مسیر زندگیاش را تغییر میدهد و این گام جدید، پیشزمینه موفقیتهای ورزشیاش تا کسب مقام قهرمانی کشور و حضور در اردوی تیم ملی میشود.
«عرفان رجایی» این روزها در ۱۶سالگی، در کنار موفقیتهایش در ورزش، مسیر دیگری را هم دنبال میکند. مسیری فرهنگی و مذهبی که 2سال پیش جرقهاش در هیئت مذهبی نوجوانهای شهرک شهید رجایی زده میشود و او اکنون مداح هیئت نیز هست.
دوبار هم به اردوی تیم ملی دعوت شدم و در سال 1397 در المپیاد استعدادهای برتر ورزشی کشور قهرمان شدم.
عرفان سر صحبت را اینطور باز میکند و ماجرای ورزشکارشدنش را تعریف میکند: 5سال بیشتر نداشتم که پسر همسایهمان که ووشو و ژیمناستیک کار بود به مادرم گفت: پسرتان را بیاورید باشگاه. اینطور شد که پایم به ورزش باز شد. اولش با ژیمناستیک شروع شد و همزمان تمرینات رزمی هم داشتم. اما علاقهام بیشتر به حرکات رزمی بود. بزرگتر که شدم تالو را که حرکات نمایشی ووشو است انتخاب کردم.
بعدها در مسیر زندگی ورزشی عرفان، استادان بنام مشهدی ووشو قرار میگیرند: محمد ایوبی و هادی غمخوار استادانم هستند که برایم زحمت زیادی کشیدند. حتی در این 2سال که از شیوع ویروس کرونا گذشت با آنها بهطور مجازی در پارک یا خانه تمریناتم را ادامه دادم.
نتیجه تمرینهای پی در پی عرفان در 11سال تمرین و یادگیری تکنیک و مهارت از استادان، کسب مدال طلا و قهرمانی کشور میشود. عرفان میگوید: حاصل سالها تمرینهای سخت من قهرمانی کشور در سال 1398 است که برگزارکننده مسابقات هم فدراسیون ووشو بود.
دوبار هم به اردوی تیم ملی دعوت شدم و در سال 1397 در المپیاد استعدادهای برتر ورزشی کشور قهرمان شدم.
ورزش موجب تعالی روح و روان است و کمک به همنوع و تواضع را تقویت میکند و آرامش را به دنبال دارد
یکی از علاقههای عرفان این است که بتواند در کنار ورزش به دیگران کمک کند. او توضیح میدهد: ورزش موجب تعالی روح و روان است و کمک به همنوع و تواضع را تقویت میکند و آرامش را به دنبال دارد. در همین 2سالی که از شیوع ویروس کرونا میگذرد و مسابقهای نداشتیم، من به همراه دیگر اعضای گروه رزمیکار که در شهرک شهید رجایی هستند، طور دیگری روحیه ورزش را تمرین کردیم؛ جایی که لازم بود بسته معیشتی توزیع کردیم یا برای ضدعفونی معابر رفتیم.
این نوجوان 2سالی هم هست که به طور اتفاقی وارد عرصه دیگر فرهنگی شده است. ماجرایش را اینطور تعریف میکند: چند سالی است در خانه و برای دل خودم مداحی و نوحه میخوانم و به نوای مداحان هم گوش میدهم. اما در دهه اول محرم سال 1398، استادم محمد ایوبی به من گفت: عرفان! دوست داری نوحه بخوانی و من هم با جان و دل قبول کردم و در مراسم دهه اول محرم هیئت نوجوانهای رزمیکار شهرک شهید رجایی نوحه خواندم. در کنار آن در هیئت میثاق خیابان چمن هم مداح مراسم مذهبیشان هستم و این برای من افتخار بزرگی است.